“Fırça tabelacılığı” na akademik dokunuş

Geleneksel fırça tabelacılığını yaşatmak için kolları sıvadı. Anadolu Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi Endüstriyel Tasarım Bölümü mezunu 29 yaşındaki Dilruba Güneysu, teknolojinin gelişmesiyle geri planda kalan "fırça tabelacılığı" mesleğini gelecek kuşaklara taşımak istiyor.

Dilruba Güneysu, AÜ Güzel Sanatlar Enstitüsü Grafik Ana Sanat Dalında geçen yıl “Fırça Tabelacılığında Dün, Bugün ve Yarın” konusu üzerine yüksek lisans tezini tamamladı. Güneysu, unutulmaya yüz tutan mesleklerden “fırça tabelacılığı”nı Eskişehir’de yaptığı işlerle yaşatıyor.

Merdivenini, boya ve fırça sandığını eline alarak yakınlardaki işlere yürüyerek giden Güneysu, daha uzak bölgelere de aracıyla ulaşıyor. Güneysu, farklı yazı karakteri ve renklerde oluşturduğu tasarımlarını kimi zaman iş yerlerinin camına kimi zaman tabelalarına yansıtıyor. Birçok kafe, restoran ve işletmenin tabelasını el emeğiyle yapan Güneysu, çocukluğundan bu yana fırça ve boyalara merakının olduğunu, el emeğiyle yapılan işleri daha çok sevdiğini söyledi.

“Bu mesleği tekrar canlandırıp, yaşatmak istedim”

Ailesinin en büyük destekçisi olduğunu dile getiren Güneysu, “Anneannem, vefatından bir ay evvel kendisiyle otururken bana ‘Kızım sen o kadar okul okudun. Neden şimdi otobüs boyuyorsun?’ dedi. Bana para verdiklerini söyleyince de ‘Tabi verecekler, bir de bedava mı yapacaksın?’ demişti. Anneannem bilmese de çok bedava çalıştım fakat bu mesleği tekrar canlandırıp, yaşatmak istediğim için hiç yılmadım.” dedi.

“İşimi o kadar çok seviyorum ki genellikle çabuk bitirmek için molasız çalışıyorum”

Güneysu, 4 yıldır sürdürdüğü mesleğinde bugüne kadar pek çok işletme için tabela, kara tahta, cam üzeri yazılar ve duvar boyaları yaptığını belirterek, şunları söyledi: “İşimi o kadar çok seviyorum ki genellikle çabuk bitirmek için molasız çalışıyorum. Yarım kalan işlerim rüyama giriyor hatta yanlış yaptığımı düşündüğüm yerleri rüyamda düzeltiyorum. İş seçimi yapmasam, çok daha fazla sayıya ulaşabilirdim fakat ben biraz da içime sinecek işleri alıyorum. Yüzyıllardır var olan bir meslek. Dijital baskı makineleri çıktıktan sonra bu işi yapanlara talep de azalmış. Türkiye’de birkaç kişiyiz diyebilirim. Fırçalarımla, boyalarımla kendimi daha iyi hissediyorum ve verdiğim emeğin karşılığını alıyorum. Görenler ‘Hala bu şekilde tabelalar yapılıyor mu?’ diyerek şaşırıyor. Tez konum da yine fırça tabelacılığı üzerine oldu. Farklı bir mesleğim olabilir miydi? Evet, olabilirdi ama insanın kendisini mutlu hissettiği alanda çalışması çok önemli.”

Tasarımcı olmaya üniversite eğitimi öncesinde karar verdiğini ifade eden Güneysu, “Genç arkadaşlarıma tavsiyem, tutkulu oldukları bir mesleği yapmaları. Ben lise döneminde böyle bir meslekten haberdar değildim ancak yazı sanatlarına ilgim vardı. Çocukken bilgisayarda kendi soyadımın logosunu yapmaya çalışırdım. Sevdiğiniz işten vazgeçmezseniz, hayat sizi keyifle çalıştığınız bir konuma getiriyor. İnsan, mutlu olduğu işi yapmalı.” diye konuştu.

Kaynak: AA