Kemal Sunal Efsanesi

“Ülke olarak, iç disiplinden ziyade dış motivasyonla yol aldığımız bir gerçek. Bilimsel konuşmaya gerek yok, sözün özü şu, çabuk gaza geliyoruz.”

Kanalların arasında, ne aradığımı bilmeden oradan oraya geziniyorum. Hollywood’dan araba patlatmalı bir film çıkıyor karşıma. Yok, bu şu an sarmadı. Kirli sakallı zengin erkeğe aşık olan fakir kız dizisi nasıl?

Yok, o da bana göre değil. Cinayet çözebilen dedektif teyzelerin programı?

Antilop avlayan aslanlar? 

Yok arkadaş… Tatmin etmiyor. Derken bir anda gördüğüm şey beni gülümsetiveriyor. Yüzümde gevrek bir gülümseme ile bana tüm dertlerimi bir süreliğine unutturacak o filmin sesini açıyorum. Belki yirminci kez izleyeceğim bu filmi, ortasından bir yerden yakalamış olmam umrumda bile değil.

Aynı zevkle, özlemle izliyorum Kemal Sunal’ın o her şeye inat gülen yüzünü. İyi de en sevdiğim Hollywood filmlerini bile iki kereden fazla izleyemeyen ben, ne buluyorum bu 40 yıllık filmlerde? İşin ilginç tarafı, aramızda kuşaklar olan dedelerim de seviyor, taso oynayan 90’lar çocukları da 80’lerin metalci gençleri de sağcısı da solcusu da… Peki nasıl?

Filmlerinin sonunun her zaman masallardaki gibi iyi bitmesi ile umut veriyor. Halkın çok iyi tanıdığı karakterleri ekrana taşıması ve hepimizin ortak dertlerini anlatması ile arkadaş olunabilecek kalitede filmler izletiyor. Her filme özel bestelenmiş akılda kalıcı müzikleri ile de filmin karakterini daha en baştan bize anlatıyor. Senaryolarıyla, müzikleriyle ve tüm ekibiyle Kemal Sunal filmleri, bir döneme damgasını vurdu ve genç yaşlı herkes tarafından halen seviliyor. Peki, Kemal Sunal filmlerini bu kadar başarılı yapan sadece bunlar mı?

Bunu anlayabilmek için, yerli ve millî kafalarımızın içerisinde keyifli bir yolculuğa çıkalım. “Biz ne izlemek istiyoruz?” sorusuna cevap verirsek, “Neden hâlâ izliyoruz?” sorusuna da cevabı kolaylıkla vereceğiz. Ülke olarak, iç disiplinden ziyade dış motivasyonla yol aldığımız bir gerçek. Bilimsel konuşmaya gerek yok, sözün özü şu, çabuk gaza geliyoruz. Hitabeti güçlü ve coşku veren siyasetçilerin tarihimiz boyunca başarısı, motivasyon ve kişisel gelişim kitaplarının yüksek satışları, futbol maçlarında kendimizi kaybetmemiz ve birçok şey bunun göstergesi aslında. Hatta biz savaşlarda bile arkadan bize gaz veren orkestrayla savaşa giderdik. (Mehter takımının ne iş yaptığını bilmeyen yoktur sanırım.)

Şimdi gelelim gaza gelmemizin Kemal Sunal filmleri ile alakasına…

Kemal Sunal filmleri, kulağa garip gelse de iyi birer motivasyon filmidir. Kemal Sunal filmlerinde ağırlıklı olarak göze çarpan ilk detay, “Başarı öyküsü” özelliği taşımasıdır. Ve başarı öyküsü kadar motive edici bir şey daha yoktur. İnek Şaban filminde, bir karpuzcunun başarılı bir kaleci olup yükselmesi, Doktor Civanım filminde, bir hademenin doktor kılığında köylülerin gözünde yükselişi, Korkusuz Korkak filminde Mülayim’in sıradan bir memurken mahallenin gözünde kahraman olması, Salako filminde saf bir köylünün iyi niyetli bir eşkıya olması, Sahte Kabadayı filminde bir pişmaniyecinin mafya babası olması, Atla Gel Şaban filminde sıradan fakir bir vatandaşın at yarışlarından zengin olması, Bekçiler Kralı filminde sıradan bir bekçinin, mahallelinin dertlerine çare bularak halkın gözünde yükselmesi, Yüz Numaralı Adam filminde yine fakir karakterin reklam yıldızı olması… Hafızanızı biraz yokladığınızda, diğer birçok Kemal Sunal filminde de bu yapıyı kolaylıkla farkedeceksiniz. İşte bu ve bunun gibi filmler bizde geleceğe dair umut uyandırır ve gereken dış motivasyondan bir nebze de olsa bize tattırır. Filmi izlerken kendimizi başkarakterin henüz başarılı olmadığı hali ile eşleştirip “Bizim günümüz de elbet gelecek.” diyoruz.

Filmi izlerken esinleniyor, kendi hayatımıza karşı umutlanıyoruz. Kılıbık filminde Kâmil, oğlunu döven mafyayı yerden yere vururken, Bombacı Mülayim, zorba patronuna yerleri sildirirken, deli kaymakam Şaban, hilekâr fırıncıya ayar verirken, Kibar Feyzo ağadan intikamını alırken biz de rahatladık, rahatlamaya da uzun yıllar devam edeceğiz gibi duruyor.

Emin Murat KILIÇ